Grzegorz Bernard Napieralski urodzony 18 marca 1974 roku w Szczecinie. Syn Bernarda Napieralskiego. Studiował na Wydziale Humanistycznym na Uniwersytecie Szczecińskim. W 2000 roku zakończył studia tytułem magistra Nauk Politycznych z dwiema specjalizacjami.
Podczas studiów pracował w Stoczni Szczecińskiej, w drukarni oraz pełnił funkcję asystenta szczecińskich posłów. W 1998 roku bezskutecznie kandydował do rady miasta. Rok 2002 to czas, w którym Grzegorz Napieralski został doradcą Wojewody w Zachodniopomorskim Urzędzie Wojewódzkim, funkcję tę pełnił do czerwca 2004 roku.
Już jako 21 latek wstąpił do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a także do tak zwanej Frakcji Młodych. Wysiłek włożony w pracę został bardzo szybko zauważony i doceniony, Grzegorz Napieralski został Sekretarzem SdRP w Szczecinie, a po dwóch latach Sekretarzem Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Dzięki poparciu mieszkańców w wieku 28 lat został Radnym Miasta Szczecina. Jego działalność została ponownie zauważona i w 2004 został Wiceprzewodniczącym Rady Krajowej SLD, a po roku jej Sekretarzem Generalnym. Delegaci na IV Kongres SLD w 2008 roku powierzyli mu funkcję Przewodniczącego partii zastępując wybranego do Parlamentu Europejskiego Wojciecha Olejniczaka.
W przyspieszonych wyborach prezydenckich 2010 roku został ogłoszony kandydatem, zajął wówczas trzecie miejsce zdobywając ponad 13,5% głosów. Tego samego roku został powołany przez Bronisława Komorowskiego w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego.
W 2011 Grzegorz Napieralski uzyskał mandat poselski uzyskując 23940 głosów startując z pierwszego miejsca w Szczecinie.
Słaby wynik SLD w wyborach 2011 spowodował zmianę w kierownictwie partii. Grzegorza Napieralskiego zastąpił Leszek Miller.
27 czerwca wystąpił z SLD i z Andrzejem Rozenkiem głosił powstanie partii Biało-Czerwoni.
