Edward Gierek

Edward Gierek – z chłopa król
Historia Edwarda Gierka jest bardzo przewrotna. Przyszedł on na świat w 1913 roku na terenie dzisiejszego Sosnowca w polskiej rodzinie górniczej. Niestety los go nie rozpieszczał i już w młodości najpierw stracił ojca, a potem, gdy jego matka ponownie wyszła za mąż również ojczyma. To zmusiło jego rodzinę do emigracji za granicę, która to odcisnęła piętno na całym przyszłym życiu towarzysza Gierka. We Francji pracował on na roli i w fabrykach już od najmłodszych lat i tam właśnie pierwszy raz zetknął się z ideologią marksistowską i komunizmem, który go mocno zafascynował. W okresie międzywojennym wrócił jeszcze na chwilę do Polski, by potem znów wyjechać tym razem do Belgii. Tak spędził wojnę działając w lokalnym ruchu oporu. Do kraju Edward Gierek wrócił po wojnie, jako sprawdzony działa komunistyczny i został ulokowany w wojewódzkiej centrali partyjnej. W latach pięćdziesiątych, oraz sześćdziesiątych parł do przodu i niejako naturalne stało się to, że zasiądzie on kiedyś za sterami PZPR, jako jej I Sekretarz. Nastąpiło to w roku 1970 i to właśnie wtedy nastały czasy Gierka, czyli początkowy sukces z niemalże tragicznym upadkiem. Edward Gierek miał być alternatywą dla znienawidzonego Gomułki. Aby wkupić się łaski społeczne rozpoczął on plan stworzenia z PRL-u potęgi gospodarczej na skalę światową. Jednakże bardziej udało mu się to w kwestii propagandy, aniżeli wymiernego sukcesu.

Przede wszystkim ów Pierwszy Sekretarz zaciągnął, głównie w zachodnich instytucjach finansowych olbrzymie kredyty i tak uzyskane dolary pompował bezmyślnie w polską gospodarkę. Efekt był początkowo zadowalający, za pierwszych lat rządów Gierka budowano setki tysięcy mieszkań, w sklepach nie brakowało żywności, powstawały nowe drogi i inwestycje, naród bogacił się i rozwijał. Jednakże, kiedy powoli zaczęły się kończyć pieniądze zauważalna zaczęła być krótkowzroczność planów Gierka. Zadłużenie zaciągnięte by przez kilka lat rodakom żyło się lepiej spłacane są przez Polskę do dnia dzisiejszego. Stąd też w ogólnej opinii rządy Gierka są oceniane zdecydowanie negatywnie, szczególnie z perspektywy teraźniejszości. W wielu jednak wciąż pozostał sentyment do towarzysza Edwarda, a jego sławetne hasło, „no to jak towarzysze, pomożecie” i odpowiedź tłumu ”pomożemy” na stałe wpisało się w historie naszego narodu. Edward Gierek ustąpił ze stanowiska I Sekretarza KC PZPR w roku 1980 po fali strajków, natomiast zmarł w 2001 w Cieszynie.